IT innoveert niet — dat doet het onderwijs

Als we kijken naar de T van IT, de technologie, dan zien we dat deze in de afgelopen 20 jaar vooral optimaliseert, niet innoveert. Een goed voorbeeld hiervan betreft netwerken. Deze zijn stabieler en vooral veel sneller geworden. Zowel binnen de muren van de school als de digitale snelweg naar buiten. Sneller en veiliger. Maar de onderliggende techniek is in de kern al heel lang hetzelfde. Dat is dus verbeteren en relatief weinig veranderen. Of neem de iPhone. Dat was destijds een revolutionair product (hoewel enigszins afgekeken bij concurrenten), maar inmiddels is het vooral meer van hetzelfde. Bovenal hebben de enorme innovaties die de iPhone in werking heeft gezet niet zo heel veel met het apparaat zelf te maken. Het zijn de applicaties die door derde partijen zijn verzonnen, waar de innovatie zit. Het gaat om de toepassing. Het gaat om wat we ermee doen. En precies dat onderscheid — tussen techniek en toepassing — raken we vaak kwijt als we over innovatie praten.

Maar de innovatie en de sturing daarop dient toch echt vanuit het onderwijs zelf te komen. Jullie gaan erover. AI, als voorbeeld, gaat niet over techniek. Het gaat over toepassen. Dit vraagt dus om samenwerking. Samenwerking waarbij IT zich als ‘helpende hand’ dient op te stellen en niet als de club die overal nee op zegt. En het onderwijs dient vooral haar rol als eigenaar van de innovatie op te nemen. Alleen zo slaan we een brug tussen techniek en toepassing — en maken we echte vernieuwing mogelijk.